ANKARA'DA AŞK YANARAK ÖZLETİR SEVGİLİYİ
Biliyorum ! yaralýsýn,
Ela gözlerinden
Sessizliðin öfkesi dökülüyor.
Ve sende þu an ;
Baðrý býçakla delinmiþ
Bir insanýn yürek sancýsý var.
Gelincik tarlalarýnda emekleyip,
Ýsyanýna toprak isteyen
Aðaçlara benziyor dallarýn,
Damarlarýnda öfkeye döþenmiþ kanýn
Derin dehlizler içinde ki
Yolculuðu sýçrýyor
Beyninin tam orta yerine,
Gözlerinin çukurlarýna yerleþmiþ
Yorgunluklarýna sebep
Sýnýrlarý kuþatýlmýþ olmanýn
Ezikliði içindesin.
Ve hala ruhunda köpük, köpük
Dalga, dalga yaþadýðýn aþk’ýn
Çimentosuna baðlý
Bir sadakat yemini var.
Ankara’da aþk yanarak
Özletir sevgiliyi,
Soðuk nabzýnda, acýyý demlersin
Üþüdüðün zaman.
Gecenin boþluðuna
Bir çift göz eklersin,
Özlemini yudumlamak için
Ve cehennemdir düþünmekn
Özlediðine senin için
Var diyebilmektir yokluðunda.
Yarým aðýzlý bir yürek yangýnýnda,
Hasreti dudsklarýnda külleyip,
Yýldýzlara dokunan,
Ey ! Masum kadýn.
Sen, senin için
Düþlerinde bir dünya yaratacak
Ýnsan mý arýyorsun ?
O zaman dinle !
Sevgiye susamýþ olmanýn özgürlüðünde,
Kendine yeni bir yol bul
Umuduna her dakika yapýþýp,
Kimbilir ; belki birgün
O özlediðin o güzel sesli adam
Kulaklarýnda yeniden
Çýnlatýr sesini.
Ankara’ da aþk yanarak
Özletir sevgiliyi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.