YAĞMURU DİNLİYORUM

Yaðmuru dinliyorum, bak, ruhum ýslanýyor.
Yaðmur camý geçti de, duyguma dokunuyor.
Özlemlerim ýslandý, yüreðimse yanýyor,
Yaðmur götürdü beni, kalmayý deneyemem...
Yaðmurlara yolcuyum, "kalmalýyým" diyemem.

Yolculuk baþlamýþtý, duraklarsa belirsiz.
Bu yolculuk bitince; keder, huzur gereksiz.
Yaðmuru dinliyorum, ifadeler yetersiz,
Neler neler söylüyor konuþmadan bu yaðmur,
Ben duyuyorum ama, tesellilerim saðýr.

Derinlerde gizlenen tüm duygular yüzeyde.
Özlemlerim coþuyor zerre zerre uzayda.
Bak; yüreðim koþuyor... Koþuyor ya ne fayda...
Geliyorum nur yüzlüm, buralardan sýkýldým,
Geliyorum can kuþum, mecburiyetten býktým.

"Daha dün..." diyordum, ne kadar uzak kaldýk,
Yandýk ben can bakýþlým, uzaklýktan biz yandýk.
Ümit penceresinde gölgeyi canlý sandýk,
Yolculuk var nur yüzlüm, yollar sana çýkýyor,
Sensizlik bir yanardað, yüreðimi yakýyor.

Bilir misin can gülüm? Böyle yaðmurlu günde,
Sensizlik geldi çattý, mekan kurdu gönlümde.
Kendimi tanýmadým þu kýrk yýllýk ömrümde,
Gerçek olmasýn dedim, ziyan oluyor ömrüm,
Ne acý be bir tanem, sen doðmadýn, ben öldüm.

Seviyorum can gülüm, bu sevdadan kime ne?
Nasýl olduysa bilmem, mahkumum bu sevgine.
Dudaðým hasret benim söylenecek ninniye,
Sensizliði uyutup hep öyle uyuyorum,
Gönlüm mýrýldanýrsa, sen geldin sanýyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın: