kollarýmdan akýp gitti varlýðýn sen vardýn bir zamanlar varlýðýnda besleniyordu varlýðým sen vardýn korkmuyordum hayattan sýký sýký sarýlmýþtým sana sana ve hayata...
anahtar kullanmazdým eve girerken sen vardýn çünkü
bilemezsin ne zor geliyor zile basamamak bilemezsin ne zor yokluðun
çok yaramazlýk yaptýðýmda saklanýrdýn ya hani küçükken kapýnýn arkasýna ve bulurdum seni her defasýnda þimdi kapýnýn arkasýna bakmaya korkuyorum ya yoksan ya gerçekten gittiysen
ucu yanýk bir ayrýlýk mýydý yazdýðým kibritin sonuna geldim yapamadým bilmeni isterim《 anne》 sana ölümü yakýþtýramadým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ezgi 88 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.