Üşüyorum Sevdiğim

Hayalimdeki resmin hep ufukta belirsin
Çektiðim þu azabý herkesten çok bilirsin
Gündüz kaçsa cemalin rüyalarda gelirsin
Unuttuðun geceler üþüyorum sevdiðim.

Bu sevdanýn uðruna yutsam da volkan közü
Engel olmaz canana ne bayýrý ne düzü
Daracýk patika yol yukarýda gökyüzü
Uçurumdan aþaðý düþüyorum sevdiðim.

Basit uydu misali ekseninde dönerken
Gezegenler arasý alamete binerken
Ýçte yanan maðmadan ateþ korkup sönerken
Cehennem kazanýnda piþiyorum sevdiðim.

Yaþanan üç halimde zaman seninle baþlar
Tarumar eder yokluk akar gözlerden yaþlar
Kelepçeli dillerle yaðar baþýma taþlar
Sýzlayan þu baðrýmý deþiyorum sevdiðim.

Zifiri karanlýkta umut dolu bir elsin
Aþkýn kuralý böyle seven daðlarý delsin
Kalbimden damarlara coþup çaðlayan selsin
Cana doðan yüklerden þiþiyorum sevdiðim.

Vücut mülkümde onu Mevlâm padiþah kýla
Hüzünler rafa kalka bizim ola tüm sýla
Yarsýz geçen her nefes denk diyorlar bin yýla
Beni terk ediþine þaþýyorum sevdiðim.

18.01.2014
Ahmet Çelik
Ceyhan

Sosyal Medyada Paylaşın: