(Yokluðun, dudaklarýma yakýþmayan tek sözcük
Suskunluðun, yüreðime sýðdýramadýðým tek boþluk)
Zaman ver ne olur !
Elbet yorulacak isyanlý baþkaldýrýþlarým
Elbet eriyecek zincirlerim
Elbet pes edecek sonunda
Güçlü vakitlerim.
Sessiz çýðlýklarýn, kulaklarýmý delip geçtikçe
Baþýný eðen mahçup bir aðýt
Sývazlýyor yüreðimin duvarlarýný
Uçurumlara salasým geliyor asi yanýmý.
Susma ne olur !
Baðýrsan da kabulum
Yeter ki yýrt suskunluðunu
Savur zalim yanýma
Dilsiz yüreðinin ateþten çýðlýklarýný
Sebepsiz rüzgarlarýmla
Kýrdýysam kök saldýðým yüreðinden bir dal
Tutunamadýysam uysal yanýmla
Özrümü
Kabul eyle !
Avucundaki kalemin dibinden bahþet varlýðýný
Gezindiðin beyaz sayfalarýn izinde
Son bulsun adressizliðim
Baharlar doðsun artýk, gülüþlerimin bozkýrlýðýna.
Affet beni ,dudaðýmdaki son Aþk.
Affet.
Elysa ( güçsüzlüðüm’den)
Þiirime Nefes Olan ,Ömer Faruk Gözoðlu’na Sonsuz Teþekkürlerimle .