Yorgunum ey þehri Ýstanbul
Sana her geliþimde yanýldým
Her sevdiðimde
Bin defa sýrtýmdan vuruldum
ihanetlerin
En acýsýný sende yaþadým
insanlýðýn bittiði
Kahpeliðin sokak baþlarýnda
kol kol gezdiði
Sevgilerin mendil gibi kirletildiði
Büyük bir çöplükten farkýn ne senin
Söyle bana ey þehri Ýstanbul ...
Sana hep ümitle baktým
Sevdiklerimi dostlarýmý
Çok sevdiðim memleketimi
Býraktým sana geldim
Sen bana ne verdin
Derin bir ahtan baþka ...
Kahpeliðin rezilliðin
Beþ kuruþ etmez sokaklarýnda
Sevgi duvarlarýný kana boyatýn
Kaybolmuþ günlerimi
Mutluluðumu çaldýn
Ömrümden ömür
Canýmda can aldýn...
Kaç garip insana mezar oldun
Kaç sevginin katili
Kaç baharý kýþ ettin
Dürüstlüðü namusu þerefi
Hangi karanlýk gecelerden
Ýnsanlardan çaldýn
Söyle bana ey Ýstanbul
Hayal þehri
Bir yalan daha söyle
Kaybedecek nem kaldý ki elimde
Bir yarýlý gönül
Hüzün bakan bakýþlardan baþka
Kaybedecek ne kaldý.
Yazan. Ömer karagöz
Tarih.24.02.2014
Saat. 11.30
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.