Bitmeyen Gece

bu gece içimde umarsýz bir telaþ
adýmý bile deðiþtirip baþka bir adla yaþamak istiyorum
þimdi sevecen gözlerini ve utangaç suretini alýp gelse sevgili
ahh yüzü akýp gitse kaybolsa parmaklerýmýn ucundan
þemsiyesiz kalmýþ gibiyim þimdi saðanak altý bir caddede
gözlerimle geceyi içiyorum
ondandýr bakýþlarýmdaki bu kara gölge
ve ben sanki olmayan bir gelecekte seviyorum gideni


yüzümde þizofren maskeler dolanýyor çeþitli renk ve biçimde
onsuz da yaþayabileceðimin idrakýndayým
yani yarým
yani daðýnýk bir odanýn orta yerine düþen bir izmarit gibi amaçsýz
eylül kokan bir güz yaþatma bana sevgili
demek istediðimdi
baþýmý boynunun sýcaðýna gömüp
dünümü silmek istediðimdi..
oysa
ayaklarýnýn altýna ezilen bir kuru yaprak kadar hükmüm yoktu kapýsýnda
biliyorum...
kýpýrtýsýzým...



gidiþinin ardýndaki sahipsiz gölgeyim
þimdilerde içi boþaltýlmýþ bir hayvan gibi tüm gecelerim
oysa bana çocukluðumun aydýnlýk sabahlarýný bahþetmiþti geliþi
gidiþi içimdeki çocuðun terkediþiydi beni
öylesine iþte..
uçurumsal düþlerimde her gece
tanýsý konulmamýþ hastalýðýmdý
baþlangýcým
ve sonumdu...



gülüþlerimi çýkardým yüzümün taa arka odalarýndan
kuyu diplerinde öðrendim vazgeçmemeleri
serzeniþim kendimeydi sadece
geçmiþim unutuldu bir yüzü denize bakan bir kentin kýyýlarýnda
sanki dünyanýn bir ucunda bir baþýmayým
kentli diliyle konuþup herkesle
bozuk dille susuyorum yokluðuna
güneþ yeniden yeniden ve yeniden batýyor
doðunun varlýðýný bile unuttum
çýkardým yönümden



kanatlarým kaðýttan
nefesim mavi
yol kenarlarýnda ölmeyi ezberleyen aðaçlar gibiyim
gece dipsizleþiyor yine
düþlerim düþüyor lacivert eteklerine
sarýp sarmalýyor davetkar siyah kollarýyla olmayan yanýmý
yok tarafýmý
bir þir içiriyorum dumaný üstünde
geceyi kutsuyorum...




Sosyal Medyada Paylaşın: