Sen olsaydýn, Neme lazýmdý nazým, Neme lazýmdý nesir. Ben gözlerine esir, Yalnýz seni okurdum. Ve yalnýz seni yazardým. Sen olsaydýn bir baþka olurdu iþlerim.
Kar ya da yaðmur yaðýyormuþ ne gam. Güneþ kavuruyormuþ, Rüzgar savuruyormuþ, Görür müydü gözlerim? Cemreler varsýn düþsün, Ya da otursunlar oturduklarý yerde, Hiç farkeder miydi? Sen olsaydýn bir baþka olurdu yazlarým, kýþlarým.
Her gece gözlerimi biraz yumduðumda, Vuranlar, kýranlar, asanlar. Uykumun tam orta yerinde karabasanlar. Karmakarýþýk bir sürü rüya, Yalan-dolan, ve bir o kadar da riya, Olur muydu hiç? Sen olsaydýn bir baþka olurdu düþlerim.
Gülüyorum yine biliyor musun? Hem de hýçkýrýklara gülüyorum. Avaz avaz susarak gülüyorum. Görenler ’’ Aklýný yitirdi garip ’’ Diyorlar. Yok yok merak etme. Gerçi merak da etmezsin ya, Ama ben yine de söyleyeyim. Kafam yerinde. Hatta ne zamandýr yoktu ama. Þimdi tam anlamýyla kafayý bulmuþ vaziyetteyim. Yoksa nasýl gülerim deðil mi ama? Evet evet..Gülüyorum yine. Ama... Sen olsaydýn bir baþka olurdu gülüþlerim.
’’Gidicisin’’ diyor bazýlarý da. Amaaannn ne farkeder ki. Ne demiþ þair? ’’Altý da bir , üstü de birdir yerin.’’ Gidilecekse gideriz elbet. Ama... Sen olsaydýn bir baþka olurdu gidiþlerim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sami biberoğulları Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.