ZAMANLA

Yalnýz þaraplar mý yýllanýr sanýyorsun
Yýllar yalnýzlanýr, çocuksun/ bilmiyorsun

Hiç bir þarký artýk sana yakýn deðilse
En acýklý filmler bile dokunmuyorsa eskisi kadar

Yazýklanýyorsan geçliðine...

Yelkenlerini dolduran bu deli poyraz
Seni nereye kadar götüreceðini bilmiyorsa

Bulutlarda kararsýzsa, doyurmuyorsa topraðý
Kimse suçlu deðildir sen buralarda durdukça

Mevsimler gelir geçer yalnýzca
Þehre çiy yaðar, yaðmur düþer

Baþý boþ gezer hatýralar
Nerde hicran varsa bir cama çarpar

Akrepler donup kalýr yarýmýn üstünde
Sana geç kalýr her seferinde umutlar

Seni kaçýrýr son tren

Þehrin uðultusu bozar suskunluðunu
Hiç bir yalaný kaldýrmaz olur göz kapaklarýn

Senin için doðmasa da senin için yaþar
Ve senin için son bulur bütün baþlangýçlar

Yar aðlar, kar yaðar yollarýma
Tüm þehir bembeyaz susar bu sefer

Çünkü yalnýzlýða son seferdir, bu sefer.


stc

Sosyal Medyada Paylaşın: