Yazdýðým onca aný sürgün bulmuþ baðlýyor Haberin olsun diye seni yazdým kaðýda Bulduðum senli yaný mühre yolmuþ daðlýyor Garezi hālim diye c/aný düzdüm aðýda.
Göze kanlý çanaðým kavga eder sözlerim Sen yabani ocaðým harý verdin derinden Kuþu ala konaðým seçmez heder gözlerim Yordun ahenk bucaðým derdi serdin kerinden.
Mýzrabýmýn bam teli çalsam da ses duyulmaz Baðrým telaþla süzer ne kadersiz baþým var Notamýn diken dili ün duyup es koyulmaz Derdest yār beni üzer! Zehre döken aþým har.
Býktý kalem yazmaktan küstüm kendi canýma Kor ateþmiþ destaným üstümden fizan bakar Yazýp yazýp bozmaktan kastým sendi yanýma Bozarýyor fistaným kahretsin cezan akar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.