Hüzün makamýnda bestelenmiþ aþkýmýz
Göz yaþlarý içinde dokunmuþ sevda kilimimiz
Ne bir roman ne de hikaye olmuþ dilimizden dökülenler
Saklanýrken biz korkunun rahminde
Sevmek bekli de yaþamak imkansýzý
Bizim biz olmadan yapmaya çalýþtýðýmýz
Ayrýlýk türküleri bize bestelenmiþ
Biz kavuþmayý öðrenemeden
Solumda bir sýzý anlayamadýðým
Senin gözlerinde yaþlar bilemediðin
Dilimizde anlamsýz bir ezgi
Saðýr kulaklarýmýza çarpýp dönen
Gözlerimizin önünde yanýyor alev alev
Kýrýk dökük anýlarý gizlediðimiz sandýk
Yetmiyor söndürmeye süzülen yaþlar gözlerimden
Ýzliyoruz acýyan solumuzla engellemeye çabalamadan
Belki de çok geç kaldýk
Tersine dönene sevda çarkýný düzeltmeye
Kapýlarýmýzý açtýk iblise umarsýzca
Baþka yüreklerin gezgini olduk unutarak bizi
Baþka bir bahara diyerek ayrýlýyor yollar
Ayak izlerimiz siliniyor hüzünün rüzgarlarýnda
Adým adým uzaklaþýrken kanayan yüreðim
Dilim lal olmuþ haykýramýyor gitme diye
Dev çýnarlar devriliyor
Denizler taþýyor
Daðlar inliyor
Aþký bitiren depremlerde
Ben baþýmý eðmiþim önüme
Gözlerinde bir kez daha tutuklu kalmadan
Seni býrakýyorum çýrýlçýplak duvarýmda
Eski bir çerçeveye hapis ederek gidiyorum hiçliðe ….