İDAMA ÇEYREK KALA

merhaba küçük hücre merhaba dipsiz þiir





masanýn üzerinde
iki diþ aspirin
yaný baþýnda
artýk ezberlediðim bir kitap
ve konusunu kafama göre deðiþtirdiðim haliyle duruyor

küçük pencereden süzülen ayýn bacaklarý
bir kadýný andýrýyor
duvarlarda teslim alýnmamýþ fotoðraflar
ve rutubete batýk kokusunda nemli boya kalýntýsý var

kitabýn üzerine kadar sürünmüþ küller
ezilmiþ izmaritlerin arasýndan bakýyor çaktýrmadan
yataðýn artýk küflenmiþ örtüsünün üzerine
paramparça savruk
aklýma sevda düþtüðü anda kopardýðým tespih

sandalyenin kemik sertliðinde
uzatmýþ bacaklarýmý memlekete doðru
ellerimi salmýþým arzýn bilmem kaçýncý metresine
baþýmý sola çevirerek dudaklarýmýn arasýndaki
tütünü ýsýrarak düþlüyorum zatürreden birkaç aný

üþümenin ürpertilerini kirpiklerime asýyorum
gözlerimle üflüyorum ýsýtmak için
saçlarýmda mavilerin kaçaklarý bulutlar
dört yandan saldýrmýþlar siyahlara

birazdan kundakladýðým bebekleri koparacaðým aklýmdan
yavaþ ve uysal bir saklýyla býrakacaðým
hayal ananýn koynuna
ve aðlarsa ardýmdan biri
tutup gökyüzünün memesini dayayacaðým aðzýna

birden keskin bir lavanta kokusu toplanýyor
dengesiz hücrelerimin basit bir oyunu sanýrým
hiç olmayacak kadýný hatýrlatacaklar bana
ben kafamý çalarak duvarlara
mermi gibi sekeceðim arzudan arzuya

þimdi romatizmalar aðrýsýyla akýyor dünya
önceleri yaþayanlar
bir mezarýn taþýna emanet býrakýlmýþ
ve terk edilmiþler tanrý katý son maceraya
dualarla aðýtlar akýtýlmýþ gözün tuzlu sularýndan
hiçbir suçlamayý kabul etmeden
ölümünü resmileþtirmiþ ruh
geriye en fazla bir yýl sonra unutulacak bir acý býrakmýþ

ve çocuklar
hayatýn aðýr iþçileri
tel örgülü öðretilerin içinde
saklanmýþlar hayata karþý
büyüdükçe küçülen umutlarýn
birer sadýk suskunluklarý olup kalmýþlar
pamuk þekerden yana barýþmalara oyunlar oynasalar
yetiþkin yasaklarýn savaþlarýyla yakýlmýþ yarýn bakýþlarý
ve çocuklar
hayatýn aðýr iþçileri
günaydýn diyemeden sabaha
uyutulmuþlar gecenin arsýz uçurumlarýna

gittikçe sararýyor görüntüler
üþümeler arasýnda sýcak bir anne okþuyor boynumu
gülümsemek için zorladýðým aðzýmýn yapýþkanlýðý
aðlamaya meðilli gözlerime býrakýyor rolünü
bin anne akýyor dehþete kapýlan nehir gibi
ve teker teker dolduruyorlar beni koyunlarýna
sýmsýcak bir ülkede papatyalar tarlasýnda
sýrt üstü yatýyor o an bedenim
yüzüme düþen sarý sýcakla kuþ sesleri açýyor tenime
acýrken her yerinden ömrüm
biranda kavuþuyorum kaybolmuþ bir düþ saðanaðýna

bilincim saatin tik tak boþluðunda buluyor kendini
üzülmek keþkelere tapýnan bir insanýn tanýmý diyorum
ve sessizce boþluyorum kavramlarýn kaypak gerçeðini
alnýmda biriken sonuma inat baþlýyorum gezgince voltaya
aðýr aðýr adýmlýyorum her düþtüðümde beni tutan yere

biri gelse pencerenin parmaklarýndan uzatsa yüreðini
sadece duyumsama isteði sadece duyumsama
kimselerin rencide olmayacaðýndan eminim
bir dokunsam yüreðine
kaç asýrdýr kimsesizim sanki
kaç yüzyýldýr sevgisiz
sadece bir gelse susarak dokunsam yüreðine

ve durmuyor aklýmýn medcezir ihanetleri
durmaksýzýn sürüyor içimde yýllanmýþ bir masal
her ortadan ayrýldýðýnda hasrete seslerim
doluyor kelime kelime çocukluðuma
sonra gün doðuþlarý var diyorum akýllý anýmda
kendimde uygun bir dille sakinleþiyorum

artýk son sözlerimin yanýna býraktýðým tek dal sigara
ve umudumu hiç yitirmediðim yarýný koyuyorum cebime
birazdan hürriyete aç ruhumu teslim edeceðim
arkamda kitaplar dolusu bir dünyada
barýþ tohumlarý eken seyyahlar ozanlar düþünürler
düþ kurmasýný öðreten bilginler
yaþama hakkýný çýðlýk çýðlýk nakýþ eden kadýnlar
halaylar horonlar uzunhavalar türküler
ve baþkalarýnýn hayallerinde saklanmadan
kendi var oluþlarýnda büyüyen çocuklar
gökkuþaðý altýnda alýn teri tarlalar
yan yana dumanlara sarýlý fabrikalar
ve içlerinde dünyayý yaratanlar
aþklar sancýlar kavgalar
uðruna ölüme koþan sevdalar
yanýlgýlar unutkanlýklar yorgunluklar
ve hiç doðmamýþ aðlamalar
sarýlar kýrmýzýlar morlar
yaþanmasý gereken
ama yaþanmamýþ hayaller
yeþilin rahminde patlayarak serpilen bahçeler
ve sesini kaybetmiþ dilsiz zaman
saðýr yalnýzlýk kör karanlýk býrakýyorum

son yolculuk telaþsýz bir gerçeðin yansýmasý sadece
benden bir hoþçakal
ve mektupsuz kaybolmaktýr kalan geriye


bitmeyecek bir ömrün realitesi...




Sosyal Medyada Paylaşın: