EVVELCENİN DE ÖNCESİ
sabah ezanlarýnýn selahiyeti kadar azizdin yurdumda,
gitmek neyineydi senin...
evvelcenin de öncesiydi
hani bedene düþmemiþti ruhlar
altý güne,daha çok vardý
ve daðýlmamýþtýk yüzüne yerin
iþte o zaman yazýlmýþtýn olmayan alnýma
o zaman bilmiþtim yükümün aðýrlýðýný
senin için inmiþ olmalýydým,
yar þehrinden aþaðý.
seninleydi imtihaným belli ki
belli ki sana hazýrlanmýþtým
...evvelcenin de öncesi...
kutsanmýþ bir adaktýn gözlerimde
her sabah üstünü örten
sabah ezanlarýna teþekkürümdün.
güneþe ýsýt,
ayaza dokunma diye tembihlediðimdin.
konar göçerdim peþinden
sen nereye baksan,
binlerce tohum salardým,
ayaðýnýn deðdiði her zerreye.
toprak seninle bereketlenirdi zannýmca
bu yüzden dal sana benzerdi
gül sana benzerdi...
yavaþtan alýrdým nefesimi
olmaz ya,
biraz daha çok yaþamaktý gayretim
her azam isminle þerefliydi
seni anlatýrlardý birbirine
susardým ben,
sessizce dinlerdim seni...
ve bir gün
çekip gittin içimden
yuvasýndan düþtü kuþlar
aynalar kýrýldý
rengini buldu su...
akþam ezanlarýnýn acelesi vardý belli ki
beklemedi.
sen de beklemedin.
sabah ezanlarýnýn selahiyeti kadar azizken yurdumda,
gitmek neyineydi senin...
AYÞE IÞIK UYANIK
23 ÞUBAT 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.