Korkuyorum Mehmet Amca

Günaydýn sokak!
Mehmet Amca sana da günaydýn…
Var mý benlik bir þey
Saklamýþsýndýr sen, sýcak bir simit
Söyle bol susamlýsýndan
Bir çay veriverde
Ýki kelam edem ….


Korkuyorum be Mehmet amca
Unutulmaktan, kirlenmekten
VE
Bir gün gerçekten nefes alamadýðýmý anlamaktan…
Nasýl kormayayým ki
Baksana etrafýmýza;
Ýnsanlara…
Hepsi þu köþede çöplükte yaþayan
Ayyaþ Hüseyin’den daha kirli…
En azýndan o sadece
Çöp ve ucuz þarap kokuyor.
Ya bunlar;
Pahalý parfümlerin arkasýnda
Riya ve sinsilik akýtýyorlar…
Sanki hepsi birer çanta;
Birbirlerini daha iyi göstermek için süslenmiþ, küçük oyuncaklar


Korkuyorum Mehmet amca
Herkeste bir para hýrsý,
Þan þöhret meraký..
Ezberlemiþler iki üç medyatik isim,
Onlarýn baþarý dedikleri;
Haksýzlýk taþan hikayeleri karþýnda
El çýrpýp , tezahürat ediyorlar.
Bir de istemezler mi,
Onlarý dinlememi..
Hatta! Cahil olduðumu söyleyip,
Utananlar bile var benden.


Korkuyorum Mehmet amca
Açmýþýz baþýmýza siyaset diye bir bela,
Seçmiþiz beþ altý adam,
Bir de koymuþuz ülkenin baþýna
Amacým;
Kimseyi eleþtirmek deðil,
Tam tersine
Herkesi eleþtirmek…
Hepsi klonlanmýþ genetik kodlar gibi
Birbirlerinin aynýsý ne de olsa
Aç televizyonunu
Satýlmýþ kanallarda; satýlmýþ insanlarýn haykýrýþlarýný duyarsýn.
Bir birleri hakkýnda konuþmaktan baþka iþe yaramayan…
Hani iki sokak aþaðýda var ya Zeliha teyze
Kocasý dört yýl önce býrakmýþ bunu;
Genç bir kadýn için,
O bile küfretmedi bu kadar
O göbekli kocasýnýn arkasýndan….

Korkuyorum Mehmet amca
Ben görürüm ölümümü de,
Benim çocuklarým görür mü doðumunu
Hem görse bile onlar nasýl çocuk olacaklar
Çocukluk demek umut demek, masumiyet demek deðil mi?
Ben nasýl anlatýrým onlara bu kelimeleri
Baksana her þey küstü;
Bulut küstü; susuz kaldýk
Toprak,
O bile küstü…
Kurudu,
Çatladý
Hasret kaldýk manolya kokularýna…


Onlara “insan “diyorlarmýþ Mehmet amca
Deme o vakit bana; insan
Bir kuþtu de
Misal;
Bir martý…
Beyaz kanatlarýmý çýrparak
Uçayým sema,
Çünkü;
Beni ancak gökyüzü paklar…

Sosyal Medyada Paylaşın: