HERCAİ SEVGİLİ...

Konuþtukça batýyorsun ey sevgili !
Susmasýný bil birazcýkta,
Kazdýkça sevgi mezarýmýzýn dibini,
Aþkýmýzý öldürüyorsun oracýkta.

Bir anda geldin, girdin dünyama,
Hani renk katmýþtým rüyana,
Ne olur artýk hislerimle oynama,
Þu sefil kalbim ;
Sever amma,
Susar amma,
Küser amma,
Bir anda dünyayý dar eder sana.

Yokluðunla baþ edemem sanma,
Gerekirse dökerim gözyaþýmý damla, damla,
Þunu bil ki sevenin ahýný asla alma,
Çok severim,
Uðruna ölüme giderim,
Mezarýmý kendi ellerimle kazarým,
Amma ;
Ah ! ben ne ettim diye sonradan yanma.

Seveceksen buyur,
Aþk kapýmýzýn önünde bizi bekliyor,
Eðer uzlaþacaksanýz ben her þeye varým diyor,
Usulca kulaðýma fýsýldadý "aþk",
Dedi ki ;
Sakýn ona güvenme o aþký bilmiyor,
O seviliyor,
Ona güveniliyor,
Ona inanýlýyor,
Lakin en sonunda terk edende o oluyor.


Zafer Özcan-(18.02.2014)

Sosyal Medyada Paylaşın: