Nakil

aynadan okuyunca sesimi
gözlerimden korktum
eser yoktu kalbimden
yüzümde hýrçýn bir perçem
öfkeye aþýk olduðum bir andý
banka reklamlarý seyretmiþcesine bir hal
midem yoksulluk geçiriyordu
dilimdeki ürpertinin ’hayat berbat’ demesine kýzmadým
ziyanedilmiþ tutukluluk suç sayýlmaz
bunlar ölmenin yeryüzü halleri
bir ahiret dolusu lafým olmasýna raðmen
küfrümü edip susdum
yanýk kokusu kahrýmda
hiç bir dile çevrilemeyen isyan, ah! tam þuramda
izmir Ýzmir olalý böyle araf görmemiþtir
belki de görmüþtür
memleketin zihni askeri cezaevi
þehirlere pencere açmak yasak
herkes birbirinin karanlýðýndan bi’haber
dünyanýn giriþinde ’göz göze gelemeyenler çöplüðü’ yazýyor
piþkinlik yasasýný geçirmiþler
’dinim, körebe’ oynuyor gemilerinde krallar

burnumuzun dibinde sonsuz ve saçma bir fýrtýna
ve biz geberene kadar susuyoruz

mavi günlerin ruhunu kaybetmek
buðdaylarý iki büklüm býrakmanýn neticesidir
düz bir çizgide çürüyen koyun sürüsü
direnecek hüznünüz kaldý mý?
þuursuzluktan yapýlmýþ bu cehenemde
mesai günlerini dolduran susuz kalabalýk
faþizmin küstahlýðýna zamaný gelince Tarih gülecek
tepkisizliðinizin sefilliðine de
oyaladýðýnýz doðrulara da
ýskaladýðýnýz yalanlara da



ve benim düþüncem kanýyor baba
beynimde rüzgârlý uçurumlar var
düzenin hiçliði öyle arttý ki
ayýbýný bile yaþayamýyorum hayal kýrýklýðýmýn
infilak habercisi þarkýlar usul usul yol alýyor damarlarýmda
yaþlanýrken beyazlýðým
uzaklaþýyorum kurtuluþtan

savaþ alanýný terk eden asker gibi
açlýðý geçtim
minareleri geçtim
tatsýz tuzsuz cinayetleri geçtim
ruhlarda yetimhaneleri geçtim
trafiði sýkýþtýran ihanetleri geçtim
kurþuna dizilen duygularý geçtim
kalbimde manifestolarla dizinin dibine geldim
kendime zaman arýyorum baba
sana baba demeden önceki zamanlarýma iç çekiþimi gömüp
beyin ölümümü bekleyeceðim...





Sosyal Medyada Paylaşın: