koynunda sesimi buldum bir sabah sözüm üryan dý , üstelik yüzüm ateþten gazel
ellerin geçti üzerimden bin yýl yaðmurda gezer gibi durdum,,,, hayat þimdi baþlamýþ gibi
yürüdüm tutkunun rüzgârýnda dalga dalga, deniz yorulana kadar özümden dökülen buðday sarýsý düþler toplanýp, eðildiler önümde
Tanrýnýn elemi yasaklamasý için iki dirhem, bir çekirdek ýþýðýmý yaktým gölgemi göle attým gün görmüþ toprak parçasý oldu birden yüzün ohh dedim uçmayý öðrenir gibi
altýnda güçlü hisler yatan söz söylenmese de buluyor yolunu aramýzda yok engel sus...
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.