Her Cumartesi

seni düþündükçe
açan çiçekler baharý
çatýlar güneþi
balkonlar korkularýný
arabalar yolcularýný kucaklayacak inan ki

saklanýp ses verirsin sesime
dinle bak ne zaman nerede
bir çýðlýk duysam bu senin kalbin
ölülerin aðýtlarýný dinlerim
aðlarým dualar sarýp geçmiþlerine
yokuþun baþý ýþýklý kaldýrýmlar
üzülürüm yaralý ayaklarýna serçelerin
sen varsan sevinirim
seni görürüm ve ellerini
serin gölgelerin avlusunda kuþlara
daðýtýrým saçlarýnýn telini

dokun ve sev
içime ormanlar doldur diyorsun
bak pencereye benim yüreðim sana açýlan kapý
koyulaþmýþ akþama sorsan bütün þiirler
gözlerine yýðýlýp anlatacaklar aþký

beni býrak
konuþmayý bilmiyorum diye
beyaz giyinmiþim ve yorgunum
yatýþtýrýyorum karmaþalarýmý seninle
ve kýskanýyorum diye
istiyorum seni göðün içinde soðuyan su gibi
damlayan kalbimi dinle

nasýl inandýrsam
sabah olacak nasýl inandýrsam sana
boþluða kulak ver ve sokaðýn yankýsýna
hangi kaldýrýmda hangi þarkýyý söylediðime
tanrýya yalvaran bütün kalabalýklar aþkýna
nasýl özlediðime

kýyýlara sorsan köpükler söyler
senden uzaklaþtýðýmý sanýyorsun
geri çekilen su
ve alýngan bir çocuk gibi davranýyorsun
inanma o anýn durgunluðuna
toparlýyorum basit olmasýn diye dalgalarýmýz
bir daðý aþýyorum bulutlardan geçip
patikalarý dolaþýyorum
kýzýl yapraklarý ve ötesini
haftalarý toplayýp iþçilerin sevinç gününde
dizine yuvarlanýyorum her cumartesi.



Sosyal Medyada Paylaşın: