Hep aðýr gelmiþti; aylardan þubat, Taþýyamayacaðým hüzünleriyle, Yetinemediðim sevinçleriyle; Yaþayamayacaðým günleriyle, Peyda olmuþtu hayat, Peyda olmuþtu tahribat.
Kadýnlarý hep güzeldi bu ayýn, Aþký yaklaþtýrmayacak kadar sýcak, Mevsimlerden kýþ: Ve bak yine kar yaðmayacak, Tadý yerinde olmayacak; Titremeler olmadan, çayýn.
Ayazda ki sarhoþlar içkilerinden sýkýlmayacak, Ne yazýk ki; içkileri onlarý ýsýtmayacak, Þubatýn sahte yazlarý bitmeyecek, Uyduruktan günler, uyduruktan gülüþler; ’Son bir kez’ denip tükenmeyen rüküþler, Ve ay, þubat olduðundan mýdýr bilinmez, Sýkýntýlar ’es’ vermeyecek. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.