oðul! þimdi her yer siyaha çalýnmýþ ezel günler y o k s u n leyli bir çocuk oturur saçlarýmýn buðday sarýsýna ah vakit süt kokusunun ölümü müydü kanayan kan kalbimde
zifaf bir gecenin esmer uðultusunda kaldým tüm duygularýmý darbeledim güne tül çektim ay düþük yaptý ellerime mevsimler cenin kusmuþ pranga yýl ö l ü m ahdi içmiþ
neyimin sesinde bir bebeðin aðlayýþý kulaklarým umudun türküsünü duymayan kara kapkara u ç u r u m
ne yöne dönsem yüzümü o ð u l yüzüm üç arþýn kefen bezi musalla gri gökten bakan azrail gözlerimde
sessiz aklýmýn izleri paramparça sensiz yýllar geçecek miydi kehribar gözlerimden kimsesiz çaresiz kentimin ýþýklarý hangi vakit aydýnlanacaktý bilinmezleri oynadýðým gece saatlerinde yorgunluðum hiçliklere iltica eden ahval içimdeki binlerce çocuk aklýmýn lâ fikrinden intihar ediyorken tek tek firar ediþlerinde beynimi kestim býçaðýmýn teri dökülmüyor artýk oluk oluk yaðmurlarýmý kipriklerimle siliyorum bir siliþ ki o ð u l içimde yaþattýðým çocuklarým öldüler
dönüþüm yazýlamazsa ellerine bil ki oðul duran kalbimde canlý bir bombasýn nefes alamayan soluðumda uçsuz bucaksýz sonsuzluðumda aðlayan yanýmda kutsal emanetim örtülemeyen sürgünümsün dudaðýmýn kenarýnda kalan son busen ile o ð u l
ey yeryüzü vebayý mý tenime sürdün ve ey sen o ð u l yak limansýz kentimin sarý vurgun lâ düþlerini
Kara Kalem çalýþmasý oðluma aittir 🍃💎
düngece yýlkurþun haziran lösev2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Believe_TülAySLAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.