ardýna düþünce karanlýðýn kýrgýn izler býrakmýþ adýmlarým geri dönüþe býraktýðým umut kýrýntýlarý güvercinlerin olsun
saðanak bir sessizliðin hükmünü verirken gece tuza batan gözüme aþk deðdi
bir sen düþtü avuçlarýma bir de kabulü mümkün olmayan dua çaresiz ellerimi yüzüme sürdüm
özlediðim kadar uzakta gelemeyiþin kadar içimdesin suretim aslýndan ibaret seni taþýyor her çizgi kýrýlmýþ yüz hatlarým bari giderken söyleseydin ben bu yüzü hangi aynada parçalayým
en asitli yaðmurlarýný içime yaðdýrýyor þubat sebat ediyor dudaklarým ismini mühürlediðim geceye yine avuçlarýma doldun yine sen okuyacaðým kýrgýnlýðýma
söyle sensizliðin duasý nasýl üflenir karanlýða
Filiz Akan
Sosyal Medyada Paylaşın:
lizakan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.