Çaya Elif Süzülür

Parmaklarýn incecik çaya elif süzülür.
Duruþundan naz sýzar buðulanýr bakýþlar.
Bir nebze kaþýn çatsan ince belli üzülür.
Nefesinle ýsýnýr takvimimizde kýþlar.


Buðulu zamanlarýn içinden nazýn geçer.
Çayýn deminde ýtýr teninden ilham alýr.
Karanfil katresinden dudaðýn katre seçer.
Hatýra atlasýnda alevden busen kalýr.


Unutulmaz hiçbir dem senin efsane hâlin.
Söylenceler demlenir çay kokulu anlarda.
Þerhini dudak yapar yudum yudum muhalin.
Yada hep sen düþersin efsane zamanlarda.


Sözcüklerin içini doldurursun çay ile.
Okuyan dudaklarda öykünün kalýr izi.
Çayýn naz tüten hâli gamzende gelir dile.
Kaç mevsim avutursun kim bilir daha bizi?


Cümle þarkýlar susar sen konuþtuðun zaman.
Neyin tamburun udun yüreðinde sýzýn var.
Senle kademe erer çayýn ikliminde an.
Çayýn billur teninde vazgeçilmez nazýn var.


Çaya elif süzülür incelir sanki her þey.
Porselen cama yazar albeni ýtýrýný.
Naðmeleri üleþir keman tambur ve de ney.
Senin týlsýmýn bürür efsane satýrýný.
Ankara,19.02.2014 Ý.K

Sosyal Medyada Paylaşın: