kazara bir haber duyulsa filanca “-Alamandan izine geliyomuþ” o kadar! hatta gerçekle alakasý olmasa da eþ-dost-akraba, kim var kim yoksa Alamanyalýnýn evine doluþurlar
jip, minibüs, kamyon hatta traktör kasasýnda bin-bir ayak, bir ayak üstünde Yalvaç’a üstlerinde en yeni urbalar sabah ezanýna yakýn Ýstanbul’dan gelecek otobüsü beklemeye koyulurlar gelip; iki saatlik yoldan
köyde bir bayram havasý gökyüzünde bu güne deðin görülmemiþ öylesine bir pýrýltý mevsim ne olursa olsun herkes iyimser, herkes gülümser, herkes masum varsýn hýsýmýmýz, akrabamýz, ahbabýmýz olmamýþ olsun hepsinin hasreti bir ayrý..
kapýlar ardýna kadar, pencereler-perdeler açýk, dam, avlu, sokaklar süpürülmüþ uzak-yakýn, eþ-dost, konu-komþu müjdecinin hediyesi yün çorap geceler boyu -uykusuz kalýnýp-örülmüþ sevinçler sevinçler üstüne doldurulurdu
kazara Akyolaðzý’ndan yeþil bir cip göründü mü ya da bir araba gürültüsü, bir düdük (klakson) sesi kendiliðinden fýrlar bütün evlerden birileri
zemberekten boþanmýþ yay gibi tetikte beklemekte olanlarla yarýþýrcasýna gördüðü filan yoktur aslýnda kimseyi “mücüde ebe, dede, amca, hala, yenge, abýla” gelen araba kime daha yakýnsa kaldýrýr olmadýk birilerinin yüreðini
yüreði aðzýnda yaþlý analarýn Alamancý yere inmeden daha tiz bir “yavrýýýmmmm” sevinciyle aðlar kendinden baþka hasret çeken yokmuþcasýna doyumsuz öper-kucaklar, sarýlýr-öper kucaklar aðýtlar yakar
e(vi)mizin öðü dee payam aðacý içimde hasretlik ölümden acý anasýnýn daa her derdinin ilacý getme alamana da, güldür ananý alamanda galsýn alman parasý
e(vi)mizin öðü dee çalýdan çelen aþtým gapýlarý da yok ku bi gelen yanýmýzda olsan da yeterdi kölgen getme anam da, getme güldür ananý aþýmýza zehir alman parasý
…
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.