Şarkı söylüyor

çocukluðum durup beklesede ömrüm ölüme kürek çekiyor
umarsýzca koþturuyor hayallerim
bir köþedeyim ölülerim bile unutulmamanýn özleminde
yaralý þarkýlar söylüyor bakýþlarým

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,




hem ömrümün her aný
hem hiç yaþamayan yaným

Ey
yaþama umarsýzlýðým
Asude
yaralarýmýn kanamayan yaný

demini almadan yüreðimde
nereye akýyorsun
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,


topraðýn türküsü derin olur
notalarý tane tane dökülen candýr
baþ olarak taþ konulur
garibanýn taþý bile yok olur


topraðýn türküsü d erin olur
bazen
ses verir anne baba konuþur
bazende
kardeþ evlat sesi duyulur
erkenden

inler her kalp atýþýn
hem yaþar
hemde
gidenleri düþünüp durur

,,,,,,,,,,,,,,


ölüm gelmiþse evinize yapacak bir þey yok
babanýzý alýp götürüyor
elinizde kalýyor yemek için aldýðýnýz gofret
çocukluðunu bir avuç topraðýn altýna iteliyor
akif tütüncü









Sosyal Medyada Paylaşın: