Günaydýn! Yoklamaya baþlayalým çocuklar
Bir bakalým sýnýfta açmýþ mý tomurcuklar?
Ne olmuþ size böyle hani yarýnýz nerde
Siz yoksanýz ben yoðum düþerim þimdi derde.
Bir Barýþ, yedi Özgür! “Onlar gelmedi hocam!”
“Nasýl gelmez çocuklar hepsi dört yaprak yoncam.”
“Hapsetmiþler asmýþlar Barýþ’ýn babasýný
Üzüntüden kahroldu görseniz çabasýný.
Özgür’ün annesinin kelepçeli elleri
Yaþamak gerekirdi yaklaþmýþ ecelleri.”
“Hürriyet güzel kýzým sen söyle neredesin
Ne olur yok demeyin biri burada desin.
Çok iyiydi bilirim gördünüz mü Niyet’i?
Onlar deðil miydi ki sýnýfýmýn nimeti?”
“Biri daha yok hocam gördük ya cehaleti
Karakola almýþlar dövmeye Adalet’i.”
“Adalet de gittiyse ne olacak halimiz
Baktým da göremedim nerede Kemal’imiz?
Haykýr Mustafa Kemal! Artýk aklým þaþýyor.”
“Hocam, üzgünüz, öldü, kalbimizde yaþýyor.”
Afet Kýrat
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! SARMAŞIK VEZN-İ AHAR MEHMET’İM