Puslanmakta kalemimin ucu, Tozlanmakta, paslý kalmakta yazdýklarý, Mezar diye kazdýðý yere; Düþürmekte ünlemleri, noktalarý, Çoðalmakta iþlediði suçu; Ve tükenmekte kalemimin ucu.
Dert diye döktüðü sayfalar, Silinmeyecek halde, Kapý diye yaptýðý duvarlar, Geçilmeyecek halde, Yazdýðý dünya, ya; Konu yok elde avuçta, Cehalet sivrilmekte; Bilgiler geride, bilgeler hayret etmekte. Anlam dolu sözler seyrelmekte, Ve kalemimin ucu, körelmekte. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.