Yine cemre düþtü gönül baðýma,
Hazandý mevsimler açmam diyordum.
Küskündü çiðdemim sevda daðýma
Aþkýn kenarýndan geçmem diyordum
Akan gözyaþýmdan volkan soðurdu
Sevginin külünü yürek savurdu
Bir dilber sevdasý yaktý kavurdu
Aþkýn pýnarýndan içmem diyordum
Sýrat’tan inceydi köprülü yollar
Yazýnca mevlam ayrýlmaz kollar
Kader tecelliyi bozamaz kullar
Aþkýn yanarýndan seçmem diyordum
Nasýl sevdim bilsen,haberin yoktur
Fallara aldanma mevlaya baktýr
Yine inanmazsan idama taktýr
Aþkýn duvarýndan uçmam diyordum
Þimdi bir çöldeyim mecnundan beter
Vuslatýn serapsa,varlýðýn yeter
Sevdamýn tohumu mahþerde biter
Aþkýn diyarýndan göçmem diyordum
Gönül düþer ise gönlü güzele
Yürek çevrilirmiþ kuru gazele
Yâr aþkýn demini bende tazele
Aþkýn bu harýndan kaçmam diyordum
Hadi gel baþýný göðsüme yasla
Vazgeçmem sevdamdan, býkmam da asla
Altýn yere düþse anýlmaz pasla
Aþkýn tomarýndan biçmem diyordum
Figani ten deðil, gönül aþýðý
Sallanýr içimde, sevgi beþiði
Karanlýk ruhuma bir can ýþýðý
Aþkýn fenerinden saçmam diyordum
KUL FÝGANÝ (Erdem GÜMÜÞ)
2014/Þubat
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.