Olur ya ah İstanbul

Olur ya ah Ýstanbul, geçerler de karþýma
Seni sorarlar benden, bu zat demezler âmâ
Öyle anlat ki seni, dilim olsun dil-ruba
Ve beni dinleyenler, mest olsun münteha da

Nam-ý diðer metih’im, þuara’dýr reh-nüma
Methetmek istiyorum, her taþýný bu ruhla
Sana gelende gam yok, her aný aþk-ý sefa
Senden ayrý düþene, musallattýr pür-cefa

Salar da ayaðýmý, Haliç zannýyla, suya
Hayal edip dalarým, bir deruni uykuya
Eðer ki lütfeder de, girer isen rüyama
Ne hicran kalýr bende, nede mahlas’ým âmâ

Derler ki nev-i beþer, onda sebil, karýnca
Hangi þeker cezp eder, anlat Allah aþkýna
O’ ki Þehr-i yektadýr, o’ ki emsal-i dünya
Ak Þemsettin’e düþ’tür, þevktir Resulallah’a

Her gece pencerenden, dolar mistik bir hava
Ýzlenir tepelerden, þavk-ý nur’lar art arda
Hani gece semada, bilfarz yýldýz kayar ya
Aziz Mahmut’tan selam, öyle gider Eyyüb’a

Kandil’e ne hacet var, geceleri baðrýnda
Yeter Allah-ü âlem, sahabe’lerin sana
Sinan’dan ki inciler, serpilmiþ dört bir yana
Bize düþen liyakat, bize düþen ki vefa

Ýstanbul koca kitap, her sokaðý bir sayfa
Fýþkýrýr medeniyet, topraðý kazýldýkça
Acem, siyah ve beyaz, cami, kilise, havra
Rum, Ermeni, Müslüman, hepsi ayný sokakta

Bu Þehir ki bir afet, gerdanlýk boðazýnda
Sularda ayaklarý, etekler leb-i derya
Önce Ýstanbul doðmuþ, taþmýþ oradan arz’a
Dünyayý gör Ýstanbul, Ýstanbul gör ki dünya
Dünyayý gör Ýstanbul, Ýstanbul gör ki dünya


Metin Ceylan
Sosyal Medyada Paylaşın: