Her şey olmazsa küstük mü oluyor…

bir palyaço kalbi taþýr aþk içi baþka dýþý baþka....





ilkin ýlýk bir akýþtý buluþtu gözler de göz bebekleri irkilmeyle büyüdü ve küçüldü
mimiklerin hayretleri arasýn da bir garip ýþýktý ki
savurup da düþürdü içime
el yüz ve göðsün titrek heyecaný dizlerin baðýna inerken
ürkek bir sýcaklýktý yayýlýp da yaktý içimi ve dýþýmý
gülüþtü bir an tebessümlerim heyecanla umudum kanatlanýp hüznü aþtý birden

“bazen bir ýþýk ve bazen de zifiri karanlýk bir dünyadayým þimdi”

aþk elinde bir deðnek ve kaval olan çobanýn güdümünde gibi
bazen kavalýn naðmelerinde erir dizginsiz ruhlar
bazen de bir taþýn veya deðneðin izleri barýnýr yürek esintilerinde
maþallah yolumu ve yönümü dürterek çýrpýndýrmakta
ve meþk ipine tutunmuþ atlar mahmuzlamakta

“”ve ruhuma hep çomaðý sokup durdukça
dizginsiz bir tay gibiyim düþünce eline ve diline””

biran da çýktý tereddütler önce bakýþlarýmýz pustu
aniden bir karabasanlar kapladý saf yüreklerimizi
nazar deðiþte umudu kaçmýþçasýna birden küstük kaderimize
alýnýp gücendikçe acýlar içinde kahrýn külleri ekildi tümden umutlara
oysa o görkemin yanýna bu hüzün hiç yakýþmamýþtý ki

taþa atsan o bile kabul etmezken haspayý belki de kabulü hiç mümkün deðilken
eyer ruhunu ayartan kem sesler çoðaldýysa
aklý saran ne varsa çözülüp düþer yerlere
gönlün bam teline öyle bir acý oturtulur ki çöküþte boþlukta kalýr bakýþlar

“”bu denli þaþkýnlýk hayra alamet de deðil ki
ya ilk adýmdan itibaren yamaç çýkarsa karþýna””

durdum ve þöyle bir düþündüm anasý mý kýzýmý
ipimin pimini kim çekecek ki
orta oyunu gibi her þey aþikar “kural bir” sen uyacaksýn
fitne fücur küpüne sýðmazsak yakardý çýramýzý kafir
bir an gelir elektrik akýmlarýnýn sonu hepten boþ çýkar
ne elde ne ayakta bir ýsýsý kalýr o görkemli hislerin

“”nefreti mide bunaltýsýný iþte o anda öðrenmiþtim
sevginin nasýl oynak olabileceðinin izlerini de””

þöyle bir düþündüm ve titredim yaþ yirmi bir olsa da
genç olmaya genciz de yaþý kemale erenlerin sonu ne ki
hiç duyup görmedim ki dengi dengine çalan sevgi davulunu
ilk demler de bile plaklar hep hüzün çalmýyor mu
arabesk yaðmurlarý altýnda ýslanmayan kaldý mý ki

nasýl bir yaþamsa bu kim kime dumduma her tür þey
soðuk algýnlýðý gibi yürek ateþ pahasý yangýnlar da
atinin baþý kýçý belli olmaz ki tutunacak bir dalý olmazsa aþkýn
sevgiyi boyayýp kara çalmakla kara sevdamý olur
hal böyleyken kim kime güvenle tutunup sarýlabilir ki
en iyisi sevmemek sadece sevilmeyi bekleyip de görmek

tutuðumuz eller madem hep býrakýp da kaçýyor bizleri
bizde bir sürpriz lades yapalým onlara o an
onlar ellerini uzattýðý anda biz tutup býrakmayalým madem ki
“” ve de sobeleyelim onlarýn þaþkýn yüreklerini belki o zaman
haspalar uzattýðýmýz ellerimizi býrakmamayý öðrenirler belki””



(17.02.2014) AZAP…

Sosyal Medyada Paylaşın: