ÖLÜM GÖRÜNMEZ KILAR

ÖLÜM GÖRÜNMEZ KILAR
Bu gece nefesim durdu,
Gittim geldim sanki sonsuza.
Ölümle burun buruna geldim.
Sevdiklerim dikildi gözlerimin önüne.
Söyleyemedim dilime dolanan en güzel sözleri,
Sadece gözyaþlarým yanaklarýma süzüldü.
Gidiyordum onlardan uzak bir yere,
Ne kokularý benimle gidebilecekti,
Nede bir çift resimlerini alabilecektim.
Kefenin cebi olsaydý,
Doldururdum onlardan birkaç aný.
Canlarým canýmdan öteye yerleþenlerim,
Arkamdan aðlamayýn,
Feryat hýçkýrýk istemiyorum.
Sadece mezarýma gelip,
Birkaç dua serpin mezar topraðýma.
Ýstemem mermeri, istemem süslü püslü yazýlarý.
Bu þiirimi yazýn mezar taþýna,
Her gelem okusun, etsin Fatiha!
Beni anýmsamak istediðinizde,
Elinize alýn en güzel çiçekleri,
Serpiþtirin mezar topraðýma,
Beni canlý tutar inanýn.
Her geliþinizde sulayýn sevin onlarý,
Onlar büyüdükçe sizler yanýmdasýnýz.
Dudaklarýnýzdaki tebessümde ben varým,
Her zaman gülünki ruhum sizi görüp üzülmesin!
Bedenim toraða karg olsa da,
Ruhum aranýzdan hiç gitmeyecek.
Unutmayýn, ölüm görünmez kýlar!
Usulet Güner






Sosyal Medyada Paylaşın: