Hikaye

Bir varmýþ
Bir yokmuþ
Küçük bir çocuk varmýþ istanbulun varoþlarýnda
Her gün aðlarmýþ
Kimse bilmezmiþ niçin aðladýðýný
Herkes acýrmýþ ona
Yardým ederlermiþ konu komþu her zaman
Kessin aðlamasýný da
gülsün fukara diye
Günler geçmiþ aylar geçmiþ yýllar geçmiþ
Büyümüþ aðlayan çocuk
Bümümüþ büyümesinede
Aðlamasý hiç bitmemiþ
Çalmýþ aðlamýþ çýrpmýþ aðlamýþ
Dövmüþ garibanlarý yine aðlamýþ
Uzaklardan taa uzaklardan bir bey el atmýþ
Bu aðlayan çocuða
Bey ya her yerde hükmü geçer
Aðlayan çocuðu ülkesine kral yapmýþ
Halinden memnun büyük çocuk
Ama aðlamaya devam
-Yok beni çekemiyorlar
-yok tahtýma göz koydular
-Yok halkýmla benim arama giriyorlar
Hep bu aðlamalarýyla çalmýþ milletin gönlünü iyiden iyiye
-Daha niçin aðlýyorsun her þeyin var
-Bu halk senin kölen gibi
-Çalýþýyor didiniyor senin yedi sülaleni besliyor
Diye seslenenlere
-Aðlamakta bir sanattýr diye cevap vermiþ
Ülkesinin hepisini soymuþ soðana çevirmiþ ama
Hala aðlýyor muþ o istanbullu çoçuk
Hemde kulaklarý týrmalarcasýna
Halk ise çaresiz býkmýþ bu aðlamalarýndan
Ama nafile
Razý olmuþlar çaresiz
Soysada halký
Götürsede tahtý
-biraz daha alkýþlayalým belki biter aðlamalarý
Diyerek
Alkýþlamýþlar o aðlayan kahramaný
Ama hala aðlýyormuþ
Sormuþlar daha hala neden aðladýðýný
-Artýk istiyorumda gülmeyi
gülemiyorum ki" demiþ.
Aklý yetenler ilim sahipleri onun bu haline
-Tabi gülemezsin
Çünkü sen aðlata aðlata aðladýn
Ve çok biçare aðlayanlarýn ahýný aldýn
Hak korkusundan deðil hal korkusundan aðlarsan
aðlaman sürer kýyamete kadar

Sosyal Medyada Paylaşın: