dağ...

baþý karlý dumanlý bir daðým þimdi
saçlarýmda aklar,görünüþüm soðuk taþ gibi

içimde alev alev yanan volkana inat
göðsümü sert rüzgarlar vurur acýmadan
üþütür beni

gözlerimden þelaleler akar sana doðru
coþkulu buz gibi

bulutlar tacým olur seher vaktinde
gelin olacakmýþým gibi

mevsimleri sayar durursun
karþýma geçer efkarlanýrsýn
dilinde"daðlarýn arkasýnda yar"þarkýsý

oysa ben dað oldum
açtým kucaðýmý bekliyorum

karþýdan bakýyor aðlýyorsun
sana kadar ulaþan gözyaþlarýmýn ýrmaðýndan içiyor
farkýma varmýyorsun

atmacanýn çýðlýklarýnda sesleniyorum sana
duymuyorsun

kelebeklerin kanadýnda yolluyorum selamýmý
anlamýyorsun

eteklerime gelsen eðilip kucaklayacaðým
sarýp sarmalayacaðým seni
diz çökeceðim önünde
bilmiyorsun

daðlarýn arkasýnda deðilim
daðýn ta kendisiyim görmüyorsun...

Aysegul Atakli.

Sosyal Medyada Paylaşın: