neredesin...

ömrümce sana kavuþma hayalleri ile
bekledim durdum sabýrla...

yüreðimde kandiller yaktým yüzlerce
binlerce dilek tuttum hepsi vuslata dair...

günler günleri,
aylar aylarý kovaladý.

günü ayý býraktým
yýllarý sayar oldum...

gün geldi
birde baktým ..

tüm kandillerin yaðý bitmiþ
kaderim gibi kapkara isi bulaþmýþ yüreðime...

gelmezsen, benim olmazsan
tek baþýma temizleyemem ki
kandillerin býraktýgi kapkara isi...

neden gittin bidenem
yüreðimde sönmüþ yaðlý kandillerin
isiyle kapkara býraktýn beni...

“sabret” derdin “sabret”

sabri tesbih
ettim dilime seninle...

gül yaðýný doldururdun ellerinle
ne mutlu umutluydum
hülyalara dalardým ýþýðýnda
gül kokulu kandiller yanarken yüreðimde..

artýk bitti
kalmadý ne sabir ne kandilde yað

küçücük bir umudum olsa
yeniden yakardým kandilleri

islerin arasinda da olsa
aydýnlatýrdý bir nebze olsun yüreðimi...

sabýrla beklerdim ömrümce seni
neredesin uðruna kandiller yaktýran sevgili..

(yüreðim türbedir sabrým türbedâr)

Aysegül Atakli---8 ocak 2012 pazar
Sosyal Medyada Paylaşın: