ÖMÜR BİTİYOR
Sanki daha dün gibi, bu hayata baþladýk
Yýllar çarçabuk geçti, birden bire yaþlandýk
Ömür denen bu yolda, ne zorluklar yaþadýk
Yýllarýn yorgunluðu çöktü bak üstümüze
Farketmeden ömrümüz bitiyor günden güne
Bazen deliler gibi kör kütük aþýk olduk
Bazen de sevgimizi sam yelinde savurduk
Sonunda o sevgiyi en gizli yerde bulduk
Yýllarýn yorgunluðu çöktü bak üstümüze
Farketmeden ömrümüz bitiyor günden güne
Sabýr nedir bilmeden, her þeye atýlýrdýk
Bazen gönüller yýkar, yok yere darýlýrdýk
Mutluluðu çok zaman, basit þeyde bulurduk
Yýllarýn yorgunluðu çöktü bak üstümüze
Farketmeden ömrümüz bitiyor günden güne
Kalplerimiz kararmýþ, hep kördü gözlerimiz
Kimi çok aðýr olur, yýkardý sözlerimiz
Ne kadar da bencildi, þu cahil özlerimiz
Yýllarýn yorgunluðu çöktü bak üstümüze
Farketmeden ömrümüz bitiyor günden güne
NURÝ der uyanalým, elde fýrsat bitmeden
Piþman olup sonunda, gerçek ah vah etmeden
Bu doðru yol dururken, baþka yola gitmeden
Yýllarýn yorgunluðu çöktü bak ùstümüze
Farketmeden ömrümüz bitiyor günden güne
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.