Kýþ bitiyor Mehmet’im, bak düþecek ilk cemre Geriniyor tabiat aþka uyanmak için Kuþlar yuva örüyor uyup ilahi emre Þafaklar sýr döküyor aþka boyanmak için
Gönlüm hep kýþtýr benim, bir aþk yaðar inceden Aþk nasýlmýþ öðrendim soðuk vurmuþ goncadan...
Bir zafer kutluyorken sokaða atan adam Yok sayýlan onurum yerlere düþüyordu Karlarda buldun beni hayata katan adam, Titriyordu dizlerim, yüreðim üþüyordu
Ýçime düþer bazen özgürlüðü daðlarýn Herkesin sözü bana; ölülerin- saðlarýn! Hesabý yok içinde çýrpýndýðým aðlarýn Sanki sahibiyim ben yediveren baðlarýn!
Sonsuza dek geçerli sana dair aþk celbim Gelemiyorum Mehmet, acý çekiyor kalbim...
Bak, aþka divan durdu daðlarýn elbisesi Uzaklardan geliyor kaval sesi çobanýn Biz hiç kavuþmadýk ki ayrýlýk denilesi Yükü aþktan aðýr mý sýrtýndaki abanýn?
Masum bir aþktan öte yok bizim tamahýmýz Mehmet’im, ruhtan ruha sevmek mi günahýmýz?...
Karlar aþk için yaðar Yunus’un diyarýnda Mehmet Mehmet diyerek semada dönüyorlar Ben fazlaya mý kaçtým sevdanýn ayarýnda Üstüme düþen karlar ne de tez sönüyorlar
Sadece seviyorum taþýmadan bir umut Kardan aþýklar yaptým aþkýmýza bir anýt!.. ...........
Yazmayayým diyorum; son, Mehmet’im son olsun! Kendimi zorladýkça þuur altým itiyor Nasýlsa dört yýl geçti, sekiz olsun on olsun Yaþlanmayan bir aslan yüreðimde yatýyor...
Sonsuzluðu buldum ben, seni yaþarken Yok’ta Akýbetim bilinmez, koyuyorum üç nokta...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bulem hatun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.