şubat...
þubat
Kýþ tortusu bir mevsimin ortasýndayýz sevgili
Terlemek için geç seviþmek için vakitsiziz
Deðiþik iklimlerin çizgisi karýþmýþ bir kere kuraklýðýndaki kavuþmamýza
Belki de bu yüzden kundaksýz uyur körpe þiirler dilimizde…
Þubat ortasý Ocakta üþürken tencerede çorbamýz
Aralýktan sokulmuþtu batan güneþin sýrtýmýzý sývazlayan nefesi
Ýki kaþýk tek lokma
Kara zeytinleri sallayan rüzgar saçlarýnda…
Sen de biliyorsun ýssýz kalacak birazdan sokaklar
Islak kedilerin kabul görmez þahitliðinde
Her eþgalsiz þarký toprak kokusuna karýþacak
Sen aklýmýn hücrelerinde dört duvar gezerken….
Az kaldý bahara, arala kapýný dýþarýdaki bana
Ya da bir melodi söyle
Sol anahtarý takýp yüreðine bir ezgiye… karýþ
Bir karýþ gel
Bir karýþ bahara,
Ya da katýlýp hamuruma can ver saksýlarýmdaki sürgünlere…
Çið düþürsün kucaklaþmamýz eþiklere
Biraz çiðdem kokusu, biraz yaðmur ýslaklýðý
Kurumasýn hiç öpüþmemiz ar(k)asýna saklandýðýmýz tahta kapýlarda
Her gece ansýzýn çal sen düþlerimi
Hýrsýzým sen, kapýnda ben olayým herhangi bir kýþ kenarý Þubatlarda…
“Gelip de çal düþlerimin kapýsýný, götür beni, kurumasýn dudaklarým, uykularým harap kalmadan akþamlarý… Mesela en güzel yaðmur olsun busen bu gece , çatlak kalmýþ dudaklarýmýza…”
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.