HAKİM BEY
HAKÎM BEY
Felek beni üveyden basmýþ deli baðrýna
Her nerden yol buldumsa derde vardým hakim bey
Nice çýðlýk attýmda ses gelmedi çaðrýma
Ben bu köhne bedeni gamda yordum hakim bey
Yönümü döndüm Hak’ka hem söyledim hem döktüm
Ýsyan deðil niyetim, lakin cefadan býktým
Cümle alemi yordum birde kendime baktým
Hangi cürmün cezasý, bunca derdim hakim bey
Kul olalý olmadýk, iþler geldi baþýma
Gündüz derde deryayým, gece vurdum döþüme
Onca yaþadýklarým, kabus olup düþüme
Girdi diye tabiri, sana sordum hakim bey
mahzun oldu yüreðim baþým yere eðildi
Düþlediðim hayatým kör karanlýk deðildi
Keder sola yerleþti derdim dertte boðuldu
Kimse yoktu yaramý kendim sardým hakim bey
Zifiri saçlarýma aklar vakitsiz kondu
Feleðin kýrýk çarký benim bahtýma döndü
Kör karanlýk içinde küçük umudum söndü
Henüz ölüm gelmeden kabre girdim hakim bey
AYÞEGÜL KEBABCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe Gül YILDIRIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.