Gözlerim Deyip Geçme

güne gözlerinden baþlarým mevsim deðiþir
senin her baktýðýn çiçek her dokunduðun bahar
içinden bir yer tutarým güneþli ferah ve büyük
bilmediðim ne kadar kuþ varsa dallarýmdalar

gözlerim deyip geçme bana bulut bana yaðmur
bir ömürlük nefes bana bir özgürlük türküsü
suyun çekildiði toprak olurum kaparsan eðer
açarsan kumun çekildiði denizlerin öyküsü

gözlerinden baþlarým güne tanýmlar deðiþir
þehirler benimle yürür sokaklar parklar
bir virgül bile ekleyemem bu akýþkanlýða
gayrimenkul kelimesi tedavülden kalkar..

baþlarým güne gözlerinden bir þiir baþlar
bütün sonsuzluk terimleri bitmeyen yazlar
ormanlar dolusu sevinç gökler dolusu erinç
ve daha neler sýðar heybeme kim ne uyaklar

ah bu soysuz düzen bu kavanoz dipli dünya
sen açýnca gözlerini aydýnlanýr da yaþanýr..
sýnýrlarý boyunca düþler uçururum sonra
ne yoksulluk kalýr içinde ne ölüm ne de kahýr

Volkan Aksal
Sosyal Medyada Paylaşın: