SEN VE BEN

SEN VE BEN

Meyvelerden üzüm ,
Çiçeklerden sensin ,
En sevdiðim, iki gözüm.
Dilimde hecem, sözüm,
Ta yürekte özüm,
Sensin, sensin, sensin, sen...

Gelmesen de yine güzün,
Gönüldeki bitmez hüzün,
Þükrüsün gece gündüzün.
Baktýðýmda yere göðe,
Mühür olmuþ,yüzün,gözün,
Þiirlerin en güzeli, sözün,
Senin, senin, senin, senin...


Köze atsalar kulunu,
Kaybetse para pulunu,
Eskitse asa, çulunu,
Talan etseler malýný,
Merak edip ahvalini,
Anlayacak her halini
Benim benim benim ben

Eziyetin en bolunu
Kýrsalar kanat kolunu
Þaþýrsa saðý solunu
Gözleyecek hep yolunu
Benim, benim, benim, ben...

Yarým güftesi þarkýmýn,
Kuzey güney, ve þarkýmýn,
Akýl, idrak ve farkýmýn ,
Bölük,evlek ve tarhýmýn,
Çiçeði sensin...
Beklediðim özlediðim,
Yollarýný gözlediðim.
Kýyamete sözlediðim....
Sensin, sensin, sensin,sen.

Eller ne derse desin,
Yesin birbirini yesin,
Kýskandýðýsýn herkesin,
Kesin be artýk kesin...
Benim,benim,benim, sen...
Sensin,sensin,sensin ben...


ÞÜKRAN YARGI 10.1.2013 NÜRNBERG SAZSIZOZAN





Sosyal Medyada Paylaşın: