FİKRİ

FÝKRÝ
Fikri zamanýn ünlü kabadayýlarýndandýr. Onun kabadayýlýðý öyle racon kesmek, haraç toplamak, yetim hakký yemek, kul hakký yemek deðil! Fikri’nin yanýnda tetikçisi yardakçýsý, yaltakçýsý da yoktur. Fikri kabadayýdýr ama adam gibi adamdýr.
Fikrinin selamýnýn gittiði yerlerde üç gün esas duruþta beklerler. Allah var hakkýný yemeyeyim. Helalinden gayrý tek lokma geçmemiþtir boðazýndan. Kazandýðýný paylaþýr gönlünce garip gurebayla, sokakta yatanýyla, simit satanýyla, hatta kendini büyük göstermek için atýp tutanýyla.
Fikri yine bir gün oturmuþ gönlünce eðleniyor, hem onun eðlencesi de kendiyle olur. Karþýsýnda oturanlar eziklik hissetmesin diye, kadehini yine kendi kadehiyle tokuþturur. Biraz çakýrkeyf olmuþtu ki, adamýn biri küçük bir çocuðu evire çevir dövdüðünü gördü! Masadan öyle bir kalkýþý vardý ki görülmeye deðerdi. Fikri üç adýmda enseledi herifi. Sen misin gariban üstelikte bir çocuðu döven. Fikri hemen dalýverdi.
Meðer adam yalnýz deðilmiþ, yan meyhanede oturan arkadaþlarý adamýn feryadýna dýþarý çýktýlar. Bir de ne görsünler Fikri arkadaþlarýný evire çevire dövüyor. Alkolün verdiði cesaretle kayýtsýz kalamadýlar. Mertliðin ortadan kalktýðýný gören fikri beþ kiþiye karþý zorlanýrdý. Hemen elini beline attýðý gibi dabancayý çekti ardý ardýna tetiðe bastý ve beþ kiþinin beþi de kanlar içinde kalmýþtý. Saða sola bakýndý ve baðýrdý. “Ne duruyorsunuz çaðýrýn þurdan polisleri.” Baþýný saða sola sallayarak, aðýr adýmlarla meyhanenin önündeki masaya geçti ve polislerin gelmesini bekledi.
Çok geçmeden polisler olay mahalline gelmiþ, bant çekerek suç mahallini emniyete almýþlardý. Fikriyi polisler çok iyi tanýrlardý. Masanýn üstüne koyduðu silahý göstererek; “alýn þu tabancayý, takýn koluma kelepçenizi.”
Polislerden birisi kelepçeye yeltenirken, amiri; “koy o kelepçeyi yerine.” Diyerek Fikri’yi Hemen karakola götürdüler. Ýfadesinin ardýndan nöbetçi mahkemeye çýkarýlarak oradan hapishaneye gönderdiler.
Bir sonraki duruþmada, Fikri’ye Müebbet hapis verildi.
Bir müddet sonra Fikri’ye görüþ yasaðý da getirilmiþti. Dünyalar tatlýsý eþi Fikriye hanýmý artýk göremiyordu! Doðrusu Fikriye haným da Fikri gibi yürekli bir kadýndý. Zamanla evde yalnýz olmasý, Fikrinin hapiste olmasý her gün biraz daha solgunlaþtýrmýþtý. Fikrinin yokluðu katlanýlamaz bir hal almýþtý artýk.
Oturdu ve Fikri’ye bir mektup yazdý.
Fikri’nin yokluðunun ona zul geldiðini, onsuz zamanýn geçmek bilmediðini, yalnýz baþýna evde duvarlarýn üstüne abandýðýný, hatta biriki kadeh içmek istediðini fakat tek baþýna tat vermediðini yazarak bir zarfa koydu. Ve postaya verdi.
Zaten Fikri Ulucanlar cezaevinde olduðu için mektup ikinci gün eline ulaþmýþtý.
Bu duruma çok üzülen Fikri, hemen kaðýt kaleme sarýlarak yazmaya baþladý;

Ben Fikri,
Fikrine düþünce
Uðrarsýn Sakarya’da
Fikri’in yerine
Ýki tek atar eðlenirsin gönlünce

Fýrýldak Osman iyi garsondur
Bakma sen onun deliliðine
Arada bir delilik eder
Ne yalan söyleyeyim
saygýda kusur görmedim

Fikri’nin oturduðu masa dersin
Þakkadanak oturtur seni yerime

Unutmadan söyleyeyim
Ýçeri girdiðinde;
Fikrice selam ver
Ben Fikri de

Hemen düþer önüne
Gel haným abla
seni götüreyim Fikri’nin fikrine

Mýrýldanýr kendince
Hata edersem eðer
Yarým aklým var
Vallahi onu da gelince alýr

Fikri’nim ya
Yüzüm duvara dönük otururum
Çirkinliklerden uzak

Beðenmezsen
Fikrince hayal eder
iskemleni deðiþtirir
Geçer Fikri’nin fikrine oturursun

Fikri karþýndaymýþ gibi
Dökersin içini kadehlere

Baþlarsýn yine bir yerden
“ ne saçmalýyorsun Fikri,
kime bakýyorsun yine"

Fikri, cevap verìr;

“Gözüm kör olsun ki bakmadým
Bana Fikri derler,
Fikrice bakmadým kimseye
Bakmadým helalimden gayrýsýna
Tepemin tasýný yine attýrma
Þimdi anan baban yedi ceddin gelir yasýna”

Sonra
Durur düþünürsün uzun, uzun fikrince
Fikri fikrine düþünce

Yine benim çýlgýn adamým der
“Fikrice sevdi beni”
Okþarsýn kadehlerde Fikrini

Biliyor musun Fikri
Delisin dolusun ama
Adam gibi adamsýn
Bu yüzden sevdim seni
Bu yüzden sevdim iþte…
Hüma Efkan
Sosyal Medyada Paylaşın: