HÜMEYRA
Yürüyor kelimeler kalemimden
Sen kokan zambaklar vadisine
Yaðmur yaðarken karanlýk gecelere
Sen düþüyorsun pencereme Hümeyra
Memnu kaderimin bekçisi oldun þiirlerde
Hüzün diye seni damýtýyorum þiirlerime Hümeyra
O gece örgüsü saçlarýn, bahar kokarken
Aþiret dolusu yalnýzlýðýmý senden baþkasý bölemez
Biliyorum, seyyahlar ülkesinin baþkenti dudaklarýn
Dudaklarýný ,benim gözlerimden baþkasý öpemez
Haydi tut gönlümün ellerinden Hümeyra
Allah’a firar edelim bu göçebe yalnýzlýktan
Düþe kalka þiirler yazar, radyo dinleriz
Saçlarýna taç yaparým þiir güllerinden Hümeyra
Tamam sus aðlama içine þiir kaçmýþ gibi
Gül ki yine insin baharlar yer yüzüne
Bilmem, kaç bekleyiþ yatar gözlerinin eþiðinde
Gel de yeter ki, kirpiklerinden saltanat kurayým yer yüzüne
Gel de yeter ki kýrk eren saadeti bulsun yalnýzlarý
Karanlýklarýn hüzün kokan beþiðinde
Ant olsun þiirlere ve heceye adanmýþ gecelere
Senden baþkasý gonca olamaz gönlümde
Seni hapsettim hecelerde ki tüm bilmecelere
Senden baþkasý sýrrýn sýrrý olamaz hecelere
Yusuf Usuð
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.