DEMEK Kİ

Tek bir iz býrakmadan terk edip gitmek için
Aþkýndan kör olmamý bekliyordun demek ki
Kahrolasý dünyayý bana dar etmek için
En çaresiz anýmý yokluyordun demek ki

Sanki bir perde indi gözlerim görmez oldu
Senin yaptýklarýna aklým hiç ermez oldu
Bakýþlarýn deðiþti rengin sararýp soldu
Aðzýndaki baklayý saklýyordun demek ki

Çoktandýr soðuk haller buza kesen tavýrlar
Ýçimde sancý oldu biriken tüm kahýrlar
Sevmediði birini kim kalbinde aðýrlar ?
Meðer pilin bitmiþ de tekliyordun demek ki

Sonsuz bir sevda için el basmýþtýk kurân’a
Tüm düþler ziyan oldu çýkamadýk yarýna
Ben kapýlýp giderken hazan baharlarýna
Yalan üstüne yalan ekliyordun demek ki

Ne çok sevmiþtim oysa gül yüzlü prensesim
Canýma can verendin aldýðým her nefesim
‘’Dar gelmiþti’’ diyerek benim gönül kafesim
Aklýn sýra kendini aklýyordun demek ki

Kalmasýn adýn bile git bir daha arama
Bir merhem sürmektense tuz bastýn hep yarama
Derdim sanki az gibi bir de omuzlarýma
Aþkýnýn vebalini yüklüyordun demek ki

23.11.2013---13.02.2014 Emre YILDIZ

Sosyal Medyada Paylaşın: