SUSKUN BİR AĞIT

Buruþuk kent gülleri açar
Ayaza çalan karanlýklarda
Akordu bozulan bir kemanýn tellerinde
Ýnleyen aðzý bozuk öfkem
Müphem çalgýlar eþliðinde
Küskün bir þarkýya gebedir içimin çukurlarýnda
Suskun aðýzlarda söylenir
Kayýp akþam vakitleri sarhoþluðunda

Cömertçe terk ettiðim kadýn
Cimrice öper hayalimi
Gece midir saçlarýnda býraktýðým ezgi
Külünü düþürür anýlara
Kelime seçer ayrýlýk
Sýradanlýktan hoþlanmaz
Kurþun kadar aðýrdýr
Acý sarrafýdýr

Beyhude bir salýncaktýr zaman.
Kýrýlan aynalarda

Ölüm þarkýsýný öðrettiðim kuþlar,
Özgürlüðe kanat çýrpar geniþ ufuklarda
Mavi hiç bu kadar hür olmamýþtý,
Gökyüzünün tuvalinde

Yeþil daðlarýna uzanýrým gözlerinde
Olabildiðince soluksuz kalýrým.
Tutunurken uçurumun kenarýna
Düþerim durmadan kalbinin kayalarýndan
Dokunur yalnýzlýðýma
Sensizliðin girdabýnda boðulurken susuz kalmak

Beni vururken habersiz gidiþin
Dudaðýmda asýlý kalýr sana diyeceklerim
Suskun bir aðýta dönüþür dilimde hýçkýrýk
Yürek yanardaðýmda püskürür yokluðun
Gözlerimde yaðmur damlasý olur
Ýmkânsýz geliþin

15 Ocak 2008

Hüseyin Özbay

Sosyal Medyada Paylaşın: