DERS ALMAMIŞIM
Öyle yanýldým ki, insan sanmýþtým,
Uðrunda ölümü göze almýþtým,
Karþýlýðý yok ki, boþa uðraþtým,
Utandým kendimden ders almamýþým.
Kimseye acýma, yanýlýrsýn bil,
Yerle yeksan edip hayatýndan sil,
Kalpler mühürlüymüþ, gözlerinde mil,
Utandým kendimden ders almamýþým.
Dost zannedersin de kazarlar kuyu,
Ne yapsan da deðmez, deðiþmez huyu,
Hint kumaþý mý ki? ucuzmuþ yolu,
Utandým kendimden ders almamýþým.
Dar günümde yoktur güvendiklerim,
Ýhtiyacý varsa; insan benmiþim!
Menfaat dünyasý, olmaz beklentim,
Utandým kendimden, ders almamýþým.
Saygý yoksa, sevgi havada kalýr,
Beni tanýyanlar buna þaþýrýr,
Üzülme mevsim güz, sonun hüsrandýr,
Utandým kendimden ders almamýþým.
Aylin AKGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
yaşlandım artık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.