MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Hüzün Döngüsü...
((Eftelya))

Hüzün Döngüsü...





Önce hüzün bir kirpiðin ucuna konuverdi
Konuverdi ucuna kirpiðin hüzün
Tüm öyküleri okuyuverdi severek kirpiðe
Kirpik þaþtý, kaldý
Oysaki derdi "ben hani önemsizdim?... "
Gülümsemesi kývrýldý kirpiðin
Ve hüznü tüm kardeþlerine yaydý
Severcesine...

Bir bulut oldu akýlda hüzün...
Sevmeyi unutmuþ yüreðin pupa yelken
Kendisine açýlmasýna seyreden
Tüm isteðini yerine getirmek istedi
Hüzün...

Önce damarlarda seyahat etti
Bir tuza bulandý damarlar
Ne geçtiðini bilmeden
Ýzin verdiler devam etmesine

Sonra...
Sonra göz pýnarýna konuverdi ufacýk...
Utandý dýþarýyý görmekten...
Düþmekten korktu, tutunuverdi bir kirpiðe
Kirpik üstünden atmak istedi
Bir yabancýyý kaldýramadý, kaldýramadý... Ne kadarlýk ki gücü?...


Birden...


..........


Birden
Duraksayýverdi...
Kirpik hüznün kelimelerini dinledi...
Dinledi... Dinleyiverdi... Ufacýk bir damlada neler saklýydý ki?...
Kelimeleri cümle, cümleler öykü dokurken
Kirpik nasýl býrakabilirdi ki?...

...............


Hüznün öyküsünü kýskanýverdi kirpik...
Dinledikçe çoðalýyordu, çoðalýyordu dinledikçe...
Dayanamadý... Tüm kardeþlerine götürdü hüznü...
Ve tüm kirpikler hüzün doluverdi...






...........





Hüznün öyküsü bitince
Kirpikler aklandý, yaþlandý...
Teker teker býrakýldý hüzün...
Hüzün býrakýlýverdi yumuþacýk deriye...
Birleþti yere düþüverdi hüzün...
Aðlayýverdi...
Damla hali damlalarýna boðuluverdi...



Birden....



.................................


Bir sýcaklýk okþadý derinden hüznü...
Kendinden eksildi...
Eksildi, eksildi, havanýn kokusu ne hoþtu
Islak bir parfüm gül kokusuna karýþmýþ...
Karýþmýþ hava bir parfüme, gül kokusuna
Ve hüzün eksildi, eksildiði toplandý, toplandýkça buhar oldu havada
Ve bir yükseliþ kaldý akýlda...
Yükseliþi kaldý akýlda...

Bulut oluverdi hüzün
Ve geldi yine düþüncesine konuverdi insanýn...
Yine damla oldu, baþladý dönemeç seremonisine
Hüzün... Damla oldu...
Kendini bilircesine...


.......................................



Önce hüzün bir kirpiðin ucuna konuverdi
Konuverdi ucuna kirpiðin hüzün
Tüm öyküleri okuyuverdi severek kirpiðe
Kirpik þaþtý, kaldý
Oysaki derdi "ben hani önemsizdim?... "
Gülümsemesi kývrýldý kirpiðin
Ve hüznü tüm kardeþlerine yaydý
Severcesine...




E F T E L Y A...
(Akdenizi cebinde taþýyan kýz... )



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.