Yalnızlık nedir ki…

.....
yalnýzlýðým camlarýn buðusunda
gece mevzilenmiþ zifiri karanlýða
yavaþtan tenhalaþýr sokaklar
sensizlik kurulur gönül tahtýma
…..
iki satýr sohbetin tüter gözümde
sonra gidiþin gelir aklýma
bir damla yaþ süzülür
yanaklarýmýn çukuruna
…..
ayrýlýk düþer yüreðime yýkýlýrým
dar gelir þehrin sokaklarý
Yüreðim de suskun türküler büyür
yýrtar geceyi amansýz bir feryat gibi
…..
yalnýzlýðýn ayazý vurur
yýkýlýr gecelerim ezer bedenimi
bir kadeh rakýda bulurum
beni yýkan beni tarumar eden
zeytin karasý gözlerini
…..
sensizliðin yangýnlarýný kuþanýr
bu gara çocuk
aðlar uçurum boylarýnda
dam boyu gölgeler sarar her yanýmý
gece kuþatýlmýþ
bir eþkýya yýrtýlýyor içimde
gözler köz ellerim bakýr
…..
düþer umut yerlere çoðalýr hasretler
aynada kýrýlýr bir dostun hayali
geceyi çekip üstüme
oturup karanlýk camlara
söylerim hayaline neredesin diye
…..
gönül yaram yürek tadým
dinmez tükenmez bu hasretler
kalp özümde
sensizlik tir bana düþen
yalnýzlýk nedir ki.! gülüm...


11 Þubat 2014 ( Ne Zaman Baksam Gözlerine Sonsuza Kadar Diyorum)


Sosyal Medyada Paylaşın: