Sen diye baþlýyorum çünkü tek sen bilmiyorsun. Üzerinden bir yýldan uzun süre geçti ve hala yaþýyorsam sana olan kinimi aldýðým nefeslerle beslediðimden bebeðim. Evet ölmeyi denedim; dilimde soðuk bir tat býrakan, içimi senin kadar olmasa da yakan, aldýðým her yudumda bedenimi titreten mahzun bir viski eþliðinde.
Sana söylemek istediðim çok þey var bebeðim, Hayatýma hüzünden baþka ne kattýn? Seni saklardým, istediðin þehirlere seyahat ederdik. Tren biletlerimizden kýrlangýç yapardýk, Çekik gözlerinden bahsederdik sýkýca sarýlýrken Yýllar sonra bugünün piþmanlýðýný yaþamayacaðýmýz vaktin gelmesini, Ýneceðimiz duraðý beklerdik.
Biz baþardýk bebeðim, biz baþardýk, Nasýl da çirkinleþtik,
Duraðý kaçýrdýk, en masum hayalleri öldürdük. Sosyal Medyada Paylaşın:
Martıkobu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.