Ey gönül olmasaydýn sen ben pencereye bakarmýydým, Sen pencrendeki parlak nurunla bana cenabý hakký tanýttýn, Benim pencereme ýþýk veren, senin güneþindir.
Ey gönül sensiz bir bulttan inen yaðmurda fayda var mý? Bir parça huzur varsa, Bir parça da gönül olmalý.
Ey gönül sen kirli arzularý içinde barýndýrmazsýn, Sen ki haksýz yerde hiç bir þeyin talibi deðilsin, Zaten herkese de aþýk olmazsýn.
Ey gönül yalnýzlýk cenabý mevlaya mahsustur, Ne olur beni yalnýz býrakma! Kim bilir belki de olmasaydý gönül, ben mazarda bile umutsuz kalýrdým!
HARUN TAÞDEMÝR 10/02/2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
harun taşdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.