Bu sefer sindiremeyecekler inan! Ankanýn kanatlarý gibi kararlý, Açýlmýþ kollarýmýzý... Silemeyecekler duvara kazýdýðýmýz yazýlarý, Öðrenecekler en sonunda! Mavi gülüþler ne demek. Lakin dudaðýmýzý çatlatan soðuk arýmýzý çatlatmazsa, Çað atlayan ülke olmak yalaný ile avutmadan kendimizi, Önce ölümün elinden karla kaplanan yollarý açarak... Yara yara ilerleyeceðiz engelleri, Önce küçücük bir kar topu, Sonra yuvarlanacaðýz çýð gibi... Zalimin tepesine tepesine. Farklýyýz iþte onlardan, Yeneceðiz hep beraber haramileri... . Kara kýþ çatlatýr dudaðýmýzý,elimizi ayaðýmýz hatta yüreðimizi. Ortadan ikiye bölünen nar hikayesi gelir misale, Soðukla yazýn, sýcakla ayazýn raksý içimizde saklanýr ermek için visale. Uzaklarda bir yerlerde bizi bekleyen salýncaklara, Binmek için sýrasý gelmiþ hüzünlerimizin... Esrik tadý kalýr baþýmýz çarptýðýmýz salýncaðýn tutacaðýnda... . Bir olmak,diri olmak zamaný çoktan gelip geçmiþ azizim. Varda boðulanlarýn tekeline çokmak sokmak için yoktan icazet almaya gerek yok. Ya adam gibi bölüþecekler hakkaniyetlice kardeþ payýný orta yerinden. Olmadý serilip kalacaklar sarsýlýp titreyecekler gayyalarca derinden, Hep bana Rab bana olmaz,bilirler onlar bakma sen lügat çe. . Saymakla bitmez kaç kere yap boz dönmüþ yollarda kayboldun. Yapayalnýz,kimsesiz kimliksiz,güneþ batmýþ metruk mahallerde, Yarýn iþ iþten geçmiþ olabilir,ya son gemidir,yada son seferinde kara tren. Yýkýlmadan þehir,çalmadan sirenler... Gel artýk... Uzat elini...
yunus ça./
Sosyal Medyada Paylaşın:
maverayailkyolcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.