SON DEM
Benden gittiðin gün
Bende uzun bir yola çýktým
Hüzün kesemde yol üstü sözler
Yýllar aramýza duvarlar ördü
Yaðmurlar yaðdý bardaktan boþalýrcasýna
Asi rüzgârlarý aðýrladým tenimde
Kýzgýn yaðlar döküldü üzerime
Beþeri afetler yaþandý kalbimde
Ölmek ile yaþamak arasýndaki ince çizgiydi
Yokluðunda edindiðim tecrübe
Gündüzler hep kýsa geceler uzun
Ve her vakit hüzün keder
Çalkantýlý bir güz sancýsýydý ayrýlýk
Zaman geçtikçe anladým ki
Yokluðuna alýþmak sandýðýmdan zor olacak
Yinede canýmý acýtmýyor eskisi kadar yokluðun
Mazimde gizlediðim bir anýsýn yalnýzca
Seni sevmedim demeyeceðim
Sevdim evet,
Bir hayat kadýnýný
Hayatýmýn kadýný yapacak kadar
Gözü kara sevdim
Ömrüm dedim sana
Seni sevdam bildim
Þimdiyse ne biz diye bir þey var
Ne de adýn kalbimde
Eskimeye yüz tutmuþ bir anýsýn þimdi
Senden bana kalan
Yalnýzca kapanmayan yaran
Sana dair her þeyi kalbime gömdüm
Her halin güzeldi bir zamanlar
Artýk en masum gülüþlerinde bile ihanet var
Aþk sandýðým gözlerindeki ihaneti sezebiliyorum
Artýk bir hiçsin gözlerimde
Varlýðýn bile bir anlam ifade etmiyor artýk
Unutamadýðým tek þey sana olan sevgimdi
Sen yoksun artýk
Sevgimde sarhoþ bir ayyaþ þaþkýnlýðý
Kime rastlasa aþk sanýyor
Ayýldýðýmdaysa iþ iþten geçmiþ oluyor
Onlarda en az sen kadar zalim oluyor
Kimsem yoktu kendimden baþka
Benden gittiðin gün anladým
Sen bizden bense kendimden vazgeçtim
Gözün aydýn
Her þey bitti
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.